Feel good

Wijn is een “feel good” drankje vind ik. Gezellig avondje, gezellig drankje…
Het zal helaas niet voor vanavond zijn. We staan nochtans met 3 vatjes overschot van het communiefeest, maar ik krijg geen druppel door m’n keel. Stress, zorgen, en totaal geen “feel good” gevoel. Jammer…
In een ander leven zou ik nu aan zee zijn en ontspannen, feel good, gevlucht voor de zorgen maar ik ben nu in dit leven. En in dit leven heb ik keuzes gemaakt. Keuzes met gevolgen.
Ik vraag me af hoe mijn leven er zou uitgezien hebben zonder deze keuzes. Wellicht niet gemakkelijker.
Ik haal eens diep adem, pink een traan weg en cijfer me weer volledig weg opdat al de rest toch een feel good gevoel zou hebben vanavond.

Woord of kronkel van de maand…

“Focussen”

 Ik heb het woord al zo vaak (of veel te vaak) gehoord en gelezen deze maand. Volgens Van Daele gewoon: de aandacht richten maar volgens deze site: http://home.wanadoo.nl/a.heer/Focussen.htm, is focussen  een heel proces.
Aha, zo zit dat in elkaar…

interessant en belangrijk

Ik voel(de) me vrij goed thuis, nu tijdens m’n ouderschapsverlof. Allez, met ups en downs natuurlijk maar over het algemeen gezien had ik erger verwacht. Het is ook geen blijvende situatie, het feit dat er een einddatum op staat en er een eind aan komt maakt het me ook niet benauwd.

Maar er is wel iets wat me stoort. Waarom worden of zijn mensen die niet of tijdelijk niet uit werken plots ook niet meer als interessant en belangrijk genoeg beschouwd ?!

Okay, het lijkt waarschijnlijk allemaal vanzelfsprekend dat we de zorg, de opvoeding, het huiswerk,… van de kinderen op ons nemen, de was, de strijk, de kuis en de boodschappen. Maar de bijhorende leuke of verrassende dingen of anekdotes of uitstapjes of plannen interesseert geen mens. Of toch, enkelingen. Maar zeker die niet waar je het van verwacht.

Werkende mensen hebben andere dingen aan hun hoofd. Zij gaan zo op in hun werk dat ze het verschil niet meer weten tussen dringend en belangrijk.  Maar interessante en belangrijke mensen op het werk worden wel gewaardeerd.

En terug thuis is ontspanning en t.v. belangrijker dan interesse en communicatie.

Ik denk dat we hier ook terug naar de basis moeten. Tijd of tijd maken, een babbel, een boek. Maar in deze tijden van drukte, stress, sneltreinen maken we tijd voor lawaai (muziek, t.v.,…) als ontspanning i.p.v. de rust te zoeken. Laat het ons een vlucht noemen en kwestie van prioriteiten te stellen…

Mijn bewondering voor het goede doel

Gisteren was er het 2de benefiet ten voordele van de Thaïse weeskinderen van Sarnelli. http://www.sarnelliorphanage.org   http://www.sarnelli.org

Hans en Natacha zijn terug op bezoek/vakantie in België en waren blij met elke steunbetuiging voor ‘hun’ kinderen.

Er was het lekkere eten, de tombola, de foto’s, dia’s, de verhalen, de geschiedenis van elk kind en de Thaïse winkel. Dochterlief loopt vanaf nu te pronken met haar Thaïse oorbelletjes. Nu mama en papa haar dit niet konden meebrengen als souvenir, heeft ze het aan boord weten te leggen dat het dé gelegenheid was om er te kopen in de Thaïse winkel. Maar ze zijn heel erg mooi en het is tenslotte voor het goede doel… 

Ik werd er toch weer eventjes stil van als ik de geschiedenis van de kinderen las: verkracht, misbruikt, verwaarloosd, moeder overleden aan AIDS, vader spoorloos, aan hun lot overgelaten, ontsnapt aan abortus… Ze hebben allemaal geen rooskleurige voorgeschiedenis maar sinds hun opvang in het weeshuis bloeien ze stuk voor stuk open als mooie, lieve mensjes dankzij de vele hulp, steun en liefde van o.a. Hans en Natacha.  

Een jaar geleden had ik me voorgenomen om die kinderen af en toe iets op te sturen. Ze vinden het zo leuk om pluche, speelgoed of afgedragen kleding te krijgen. Mijn goede voornemen is er helaas een gans jaar niet van gekomen. Dit keer laat ik het niet meer zover komen en ben ik al de hele middag in de weer geweest om te sorteren in de kinderen hun kleren, beren en speelgoed. Ze hebben toch zoveel. Zoveel waar ze eigenlijk niet eens naar omkijken. Waarom zouden we er dan geen andere kinderen, die het heel wat minder hebben, mee plezieren.

Als Hans en Natacha in december terug vertrekken, zullen ze in ieder geval een paar dozen van ons mogen meedoen. En dit jaar zou ik ook schriftelijk contact willen houden. De kinderen daar vinden het trouwens ook heel leuk om een brief, kaart of foto van sponsors te krijgen. Het is voor ons eigenlijk een klein gebaar maar voor hen zoveel waard.  

Het is zo cliché maar als iedereen in de wereld elkaar een beetje zou kunnen helpen, zou de wereld er toch zoveel mooier en beter kunnen uitzien… Maar terwijl wij ons de komende maanden bekommeren om Sinterklaas, Kerst-en Nieuwjaarsfeestjes en geschenken, worden er aan de andere kant van de wereld helaas weer hulpeloze wezentjes geboren met een uitzichtloos bestaan…

Thailand

Ik kan het maar niet uit mijn hoofd krijgen. Vandaag is de dag dat we naar Thailand zouden vertrekken… Zouden, want we hebben uiteindelijk beslist of eerder niet durven beslissen om toch te gaan.

Het leek me wel mooi, een unieke kans. En toch laten we ze liggen. Waarom ? Ik weet het niet. Soms wordt een mens van binnenuit gedreven om keuzes te maken. Het leven is een aaneenschakeling van keuzes. Keuzes waar je soms nooit uit komt. Of keuzes die gemaakt worden door het lot, maak ik mezelf wijs.

Ik had in ieder geval graag naar Thailand geweest en ik zal er de komende 10 dagen ook heel dikwijls over dagdromen maar ik leg me evengoed neer bij het feit dat we nu thuis zijn, bij de kinderen en de centen kunnen gebruiken voor iets waar we misschien langer of meer gaan kunnen van genieten.

Life is like a box of chocolates…

follow me

Ik zit in een ‘Sarah Bettens’ fase… 😉 

Someday I’ll stop trying and I’ll know
how much time I’ve wasted always wanting more
I doubt you’ll end up where you need to be with me
I tend to run in circles, wallowing in my own sea
I can run and play and dive into the ocean
I can touch the sand and feel it slip away

you could follow me, I don’t know where
I’m going, you could follow me
You could follow me, it might not be the
smartest thing to do but you could follow me…

I want you to be happier than me
I’m a poor example of a carefree human being
Here’s a list of thing I wish to be
your pillow and your blanket and your
life time guarantee
I can love you all the way across the ocean
And I doubt that that will ever go away

you could follow me, I don’t know where
I’m going, you could follow me
You could follow me, it might not be the
smartest thing to do but you could follow me…

If I ever stop believing there’s a reason for my life,
I might as well stop trying to make
sense of what is right,
you could follow me…

but you Should follow me

(c) Sarah Bettens

It’s never easy…

Prachtig stukje piano, ballet, muziek,…

Het maakt me zo stilletjes.

Prioriteiten…

Iedereen heeft ze. Alleen verschillen ze van mens tot mens. Wat voor de één een prioriteit is, is voor de ander een futiliteit.

Het is ook een gevolg van de waarden en normen waarmee we als mensen onder elkaar leren leven. Het is niet altijd gemakkelijk als anderen  je eigen waarden en normen anders interpreteren.

Gevoel of verstand ?

Manlief speelt op m’n gevoel.

Hij confronteert me met de foto’s van de jongste als baby. Het laat ons allebei niet ongevoelig. Wat is dat toch schattig, zo’n baby. Het was een leuke tijd o.k. maar ik ben nu ook even tevreden met ons toch al 2 grote dochters. Elke leeftijd heeft z’n charmes. En zo’n baby’tje laat nu eenmaal niemand koud.

Het is afwegen, laat ik mijn gevoel of mijn verstand doorwegen ?!  3 kinderen moeten ’s morgens even goed op tijd de deur uit zijn als 2 kinderen. En als ik zie hoe nipt dat nu soms maar lukt…

Goed karma

Ik kreeg recentelijk deze ‘instructies’ voor het leven doorgemaild en ik vond het wel interessant om lezen, weten en vooral te onthouden… :

1) Hou er rekening mee dat grote liefde en grote verwezenlijkingen groot risico inhouden

2) als je verliest, verlies dan de les niet

3) volg de 3 R’en:  Respect voor uzelf, Respect voor anderen en Responsabiliteit voor al je daden

4) onthou dat niet verkrijgen van wat je wil soms een wonderlijke gelukstreffer is

5) leer de regels zo dat je weet hoe ze op de juiste wijze te doorbreken

6) laat een klein dispuut geen grote relatie schaden

7) besef je een fout te hebben begaan, zet dan direct stappen om ze te corrigeren

8) breng elke dag wat tijd alleen door

9) open de armen voor verandering, maar laat je waarden niet aantasten

10) denk eraan dat stilte soms het beste antwoord is

11) leef een goed, eerbaar leven. Als je dan ouder bent en erop terugdenkt, kan je er een tweede keer van genieten.

12) een liefdevolle sfeer in je huis is de fundering voor je leven

13) hou het, bij onenigheid met dierbaren, enkel bij de huidige situatie. Breng het verleden niet ten berde

14) deel je kennis. Het is een manier om onsterfelijkheid te bereiken

15) wees aardig voor de aarde

16) ga eens in het jaar ergens waar je nog nooit geweest bent

17) denk eraan dat de beste relatie er één is waar je liefde voor elkaar uitsteekt boven je nood aan elkaar

18) beoordeel je succes aan wat je moest opgeven om het te bereiken

19) benader liefde en koken met roekeloze overgave