RIT UAL S . . .

Als ik kon, stopte ik de geur hierin. Ik word er zo ontspannend en rustig van. Ik kan er zooo van genieten. Cherry & Rice Milk, ultra rich, whipped body cream. Om nog maar te zwijgen van het schitterende doucheschuim.
Ik zou zo onmiddellijk in een reclamefilmpje kunnen stappen. Als ik van iets overtuigd ben, uit de weg dan zenne…
Gisteren een staaltje van de hand therapy geprobeerd, echt SUPER ! Ook die geur is weer enorm: ginseng & ginkgo biloba.
Ik weet wat te kopen, met de feestdagen in het vooruitzicht…

Gentse feesten

We amuseren ons. Elke dag, na de middagdut van onze kleinste rakker, trekken we richting Gent gewapend met picknick en al.
De kinderen (en wij) houden van de voorstellingen in het Baudelopark. Maar gisteren was er boombal voor kinderen in de spiegeltent! We hadden afgesproken met vriendinnen die we ’s morgens tegengekomen waren op de markt. Plezier alom. Veel nieuwe deuntjes en nieuwe dansjes. 
Vandaag was het “One day for another world”. Uit ervaring zijn dat welke leuke optredens, dus we trokken vandaag richting St Jacobs. En het zat oké. Artiesten, op vlak van muziek en acrobatie brachten het beste van zichzelf. 
Maar de regen werd zoals gisteren spelbreker en stuurde ons naar huis, maar we hebben ons eventjes laten gaan en de begeerde rode oorbellen mee huiswaarts genomen! 🙂 Het kan een folietje zijn, maar het zal ons in ieder geval altijd herinneren aan deze Gentse feesten.
De Gentse feesten waarin kleine broer 1 jaar werd en we z’n verjaardag vierden op de kinderboerderij. De Gentse feesten waarin ons 2 madammen en vriendin hun “vlechtje” kregen, de Gentse feesten waar we niet geraakt zijn voor het optreden van Sioen maar meegezongen en gedanst hebben op “Vlaanderen zingt”.
Morgen is het al donderdag. Vrienden/Lokerse feestenfans komen en we zullen pannekoeken bakken/eten en hen meenemen naar het straattheater. Het belooft weer leuk te worden…

Per non mi dir

Michelangelo Rossi (1601 – 1656)

In plaats van mij te vragen om te sterven
zegt ze mij haar niet te beminnen.
Dat is het verlangen van deze feeks!
Zij denkt mij van droefheid te bevrijden door mijn liefde
te ontnemen.
Maar als liefde gelijk staat aan leven en vreugde,
zal mijn hart dan niet sterven zonder liefde?
Bedrieglijke en onbetrouwbare vrouw
hoe weet jij schijn, gestalte en gemoed te veinzen
wanneer je zegt bemin me niet en eigenlijk sterf bedoelt. 

SAINT AMOUR

Het was na de zesde of zevende keer dat hij, willoos naar beneden rollend en glijdend, in het omwentelen plotseling in Mireilles ogen keek, in staal-, nee grijs-, nee briljant-, briljantblauw met stipjes geel, olijf-, brem-, koolzaadgele stipjes en hier en daar een zweem van grijs, cementgrijs of… of duif… duigblauw, heet het, geloof ik, toch blauw dus (RAL-kleur 5014, Taubenblau, Pigeon blue, Blue pigeon, Azul colombino, Bue colomba…) duifblauw, maar haast grijs (het luisterde nauw) – in Mireilles ogen keek hij.

Uit: Het grote uitstel, Meulenhof, 2007

Kerstfilm

Met de kerst zie ik graag een echte kerstfilm. Het was gisteren dan ook meer dan een geslaagde dag toen we de prachtige ‘Niko en de vliegende brigade’ gaan bekijken zijn. Het was een emotionele film als Bambi maar op een bepaald moment deed de film me ook een beetje denken aan Ice Age. Vooral de grappige stem van Urbanus is echt geslaagd. Ik vind de film een echte aanrader voor iedereen, en zeker nu zo net voor de kerstdagen. De kinderen en ik hebben er in ieder geval heel erg van genoten :-). Veel meer dan al dat druk kerstshopgedoe in de stad. We zaten daar bijna als enigste in de Sphinx. Ongelofelijk, zo midden in de stad en midden in het feestgewoel dat niemand zin heeft in zo’n mooie film op zo’n rustige plaats. Het was alsof we op een andere planeet waren. Zo’n oase van rust en stilte, puur genieten.

If you Go…

youtube=[http://www.youtube.com/watch?v=fOowLwK-a78]

Mirakels…

…zijn de wereld nog niet uit. Je moet er alleen nog kunnen blijven in geloven.

En als je dat niet gelooft, maak ik u wel wat anders wijs…

Many nights we prayed
With no proof anyone could hear
In our hearts a hope for a song
We barely understood
Now we are not afraid
Although we know there’s much to fear
We were moving mountains
Long before we knew we could, whoa, yes
There can be miracles
When you believe
Though hope is frail
Its hard to kill
Who knows what miracles
You can achieve
When you believe somehow you will
You will when you believe
[Mmmmmmmmmyeah]
Mmmyeah
In this time of fear
When prayer so often proves in vain
Hope seems like the summer bird
Too swiftly flown away
Yet now Im standing here
My hearts so full, I can’t explain
Seeking faith and speakin words
I never thought I’d say
There can be miracles
When you believe (When you believe)
Though hope is frail
Its hard to kill (Mmm)
Who knows what miracles
You can achieve (You can achieve)
When you believe somehow you will
You will when you believe
[Hey]
[Ooh]
They don’t always happen when you ask
And it’s easy to give in to your fears
But when you’re blinded by your pain
Can’t see the way, get through the rain
A small but still, resilient voice
Says hope is very near, oh [Oh]
There can be miracles (Miracles)
When you believe (Boy, when you believe, yeah) [Though hope is frail]
Though hope is frail [Its hard]
Its hard to kill (Hard to kill, oh, yeah)
Who knows what miracles
You can achieve (You can achieve, oh)
When you believe somehow you will (Somehow, somehow, somehow)
Somehow you will (I know, I know, know)
You will when you believe [When you]
(Ohoh)
[You will when you]
(You will when you believe)
[Oohoohooh]
[Oh…oh]
[When you believe]
[When you believe]

Van Leeuw tot plank van 26…

Ik las met ons oudste vandaag een boek. Een zielig boek over een hond die door het lot eenzaam werd.
Dochter en ik zitten op dezelfde golflengte. Het greep ons alletwee aan. Zo mooi was het. De verwoording was zo echt dat ieder zich daar ook wel eens in herkent.

 

Enkele fragmenten:
De mensen lopen voorbij… Een mooie meid met… Wat een schatje… Omdat ze mooi is. En ik blijf achter. 
Ik ben geen schoonheid.
Het is om te huilen. Ik sloof me uit. Hihihi, dat wordt wat met dat schatje. Weet je wat het is ? Ik ben niet meer zo jong. Ik ben geen schoonheid. De mensen zeggen… Dat doet pijn.  
… mij kiezen ze dus nooit. Misschien moet ik eens naar de kapper ?
Te oud.
Ik voel me rot. Hier komen heel wat mensen. Maar geen mens wil me. Ik voel me rot. Zo rot. Ik krijg geen hap door mijn keel. Ik heb er geen zin meer in.
Stomme wereld
Daar komt weer iemand. De pot op. Ik doe niet langer mijn best. Nu niet meer. En nooit meer. Ze hoeven me toch niet. Voor mij hoeft het niet meer. Stomme wereld.
Lekker zielig
Ik word mager. Mager omdat ik niet meer eet. Er zitten rimpels in mijn hoofd. Lekker zielig.

 

Hihi wijs toch, hoe je zo’n woorden/zinnen die je uit de context trekt, een andere betekenis krijgen ? Het zou over ik weet niet wat allemaal kunnen gaan maar gaat over Leeuw, de hond.
Maar in mijn context noemt ik het plank van 26. Want ook in een gezin van 5 kan een mens zich al eens oud, rot en zielig voelen… 😉 En dan krijg je humeurschommelingen. Maar geen mens die dat begrijpt, behalve m’n dochter van 8 jaar ! Ze begrijpt me, ik voel het zonder woorden in haar blik en aan haar lichaamstaal, en dat doet deugd. Hoe ze door een simpel boekje de dingen des levens leert. We zijn maatjes, échte zielsverwantjes tot spijt van wie het ons benijdt.

Bolero

Gisteren genoten van een zalig concert gebracht door het Koninklijk Bevers Harmonieorkest.

Het eerste deel werd afgesloten met ‘dé Bolero’ van Ravel. Zaaaalig als je’t mij vraagt. Ik weet niet wat het is, maar ik heb iets met die Bolero. Het doet me terugdenken aan m’n jeugd en ik voel mij er zo goed bij.

Het werd gisteren ook prachtig gebracht. Ik heb het zo intens ervaren. Ik kon wel huilen van emotie, zo mooi en zo blij dat ik het nog eens terug hoorde.

Ik kan me echt niet inbeelden dat iemand dit afgezaagd vindt.

Voor mijn part mag de Bolero gerust weerklinken als ik ooit dood ga. Ik vind er echt rust in. De rust die ik, voor sommige, misschien wel nergens anders lijk te vinden…

http://www.youtube.com/watch?v=gh_9leIFl7Y

over liefdesaffaires, minnaressen en soort…

gisterenavond Loft gaan bekijken.

Een film over hoe het gesteld is met ons mannelijke soort…

Alsof we dat nog niet wisten ? Natuurlijk wel. Een man zit nu eenmaal anders in elkaar dan een vrouw. Het verschil zit hem in de connotatie, de gevoelswaarde. Het is een genderkwestie…

Allemaal loze woorden maar woorden waar iets van betekenis achter zit. Kriebels, vreugde, liefde, haat, pijn, verdriet, wrok,…

Het zegt veel over mannen. Over hoe ze zichzelf verliezen in hun eigen fantasietjes en de kick om hun ‘drang tot voortplanting’ achterna te lopen.

Maar wie zijn wij om ze tegen te houden ?! Vrouwen die hun kinderen gebaard hebben, zich meer dan 100 % gegeven hebben, pijn en leed verdragen uit liefde. Zijn ze het waard om belogen en/of bedrogen te worden ?

Vrouwen hebben een hart, een gevoel, een geweten. Oja, maar mannen ook hoor. Ik heb er zelfs ene van die goeie soort, weet je wel, van die ‘nieuwe’ mannen met af en toe een ‘vrouwelijk’ denkvermogen.

Oh, wat vinden ze zichzelf toch altijd zo goed. Maar in basis zijn ze gewoon allemaal hetzelfde.

Onlangs grapte een vriendin: het kan toch niet anders dan dat er een man ons geschapen heeft ? Waar is het evenwicht ? Zou hij dat per toeval vergeten hebben ?!

Mannen, tja, ’t is een rare soort. Ze hebben schrik dat hun mannelijkheid afgenomen wordt. Ze houden van hun echtgenoten en kinderen maar gaan op zoek naar frisse, jonge, groene blaadjes want kinderen baren laat sporen na… Gelukkig hebben ze daar zelf geen last van. Een kind maken of doen alsof, takelt hun lichaam niet af.

Het zielige aan een man is dat ze eigenlijk voor altijd kinderen blijven. Dat werd ook in de film heel leuk in de verf gezet. Vreemdgaan is niet erg, maar het uitkomen… dan zijn het net een stelletje kleuters die zich te pletter liegen.  Grappig eigenlijk.

Vrouwen hebben een keuze. Zich laten gaan of zich sterk houden. Twijfel…

Ach, dit was natuurlijk maar film en fictie. Toch denk ik dat dit niet allemaal zo denkbeeldig is als je hoort dat er tegenwoordig bedrijven zijn waar matrassen ter beschikking liggen en waar termen als ‘naar de bank gaan’ overeenkomen met een wip bij de minnares.

En of ik de film mooi vond ? Mooi vind ik niet echt het woord. Ik vond het eerder geflipt, geschift… En donderdag gaan onze mannen gaan kijken, naar zichzelf ?! 😉